۱۳۸۹ مرداد ۷, پنجشنبه

تاريكي سايه

در تاريكي، سايۀ خودم را ديدم
هوا روشن بود، خورشيد درخشان
درونم همچون شب بي ستاره تاريك
در آفتاب راه مي رفتم ولي سايه نداشتم
تو را خواستم، تو را ديدم
در تاريكي، خودم را ديدم

Posted by بهاره at ۱۵:۵۶

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)