چه‌چه بلبلهاي خانمان

یاد از آن كه برايم پاك بود و هرگز گويا نبود
چه چه صداي دلم مي آيد
ولي حال با هر نفس، كُلي غم هم مي آيد
دل پاكم كوش
بلبلهاي شمران كجا رفتند